نقد و بررسی انیمیشن Onward: داستانی بامزه درباره عشق برادرانه در جدیدترین فیلم پیکسار

بزرگترین مشکل فیلم‌های پیکسار این است که انتظارات را از خود بالا برده‌اند. هر وقت فیلم جدیدی از پیکسار در سینماها اکران شود، با بهترین آثار این استودیو مقایسه می‌شود و در حالی که استودیو باید تلاش کند کیفیت آثارش را حفظ کند، وقتی این استودیو فیلمی بامزه و دوست‌داشتنی منتشر می‌کند که اصلا در حد و اندازه Inside Out «ظاهر و باطن» و Toy Story 2 «داستان اسباب‌بازی ۲» ظاهر نمی‌شود، کمتر کسی آن‌ها را با یکدیگر مقایسه می‌کند. وقتی این سوال را در نظر نگیریم که انیمیشن Onward «به پیش» ساخته دن اسکانلن (Dan Scanlon) نسبت به دیگر فیلم‌های پیکسار چه جایگاهی دارد، با یک فیلم جادویی و رفاقتی روبرو می‌شویم که فعلا برند این استودیو است. Onward با فضای خیالی و دو شخصیت اصلی جذابش، داستانی دوست‌داشتنی درباره غلبه بر ترس و رفاقت منحصر به فرد بین برادران است. در نقد و بررسی انیمیشن Onward با آریامووی همراه باشید …

زمینه اصلی Onward این است که چه می‌شود اگر انقلاب صنعتی در یک فضای فانتزی روایت شود؟ دنیای Onward پر از الف، اژدها و سانتور (نیمه انسان، نیمه اسب) است، اما همچنین ویژگی‌های مدرنی دارد که مزیت‌های جادو را زیر سایه برده است. ما در این دنیا با ایان (با صدای تام هالند (Tom Holland)) یک الف ۱۶ ساله و برادر بزرگترش بارلی (با صدای کریس پرت (Chris Pratt)) آشنا می‌شویم. پدر ایان قبل از تولدش از دنیا رفته و بارلی خاطرات زیادی از پدرش ندارد، اما در روز تولد ۱۶ سالگی ایان، یک عصای جادویی به آن‌ها می‌رسد که می‌تواند پدر آن‌ها را برای یک روز برگرداند. اما وقتی کریستالی که به آن نیاز دارند می‌شکند، فقط پاهای پدرشان برگردانده می‌شود. حالا ایان و بارلی باید کریستال جدیدی پیدا کنند تا بتوانند پدرشان را برای یک روز برگردانند.

اگر از فضای کلاسیک و فانتزی الهام گرفته شده از بازی‌هایی مثل Dungeons & Dragons خوشتان می‌آید، قطعا از Onward هم خوشتان خواهد آمد. این یکی از فیلم‌هایی است که دوست دارید فریم به فریم آن را بررسی کنید تا جزئیات و ایستراگ‌های آن را پیدا کنید. قطعا عشق و توجه زیادی صرف ساخت این اثر فانتزی شده، و خیلی خوشحالم که Onward با تمام چیزهایی که قبلا دیده بودیم متفاوت است.

البته به دلیل اینکه این یک فیلم محصول پیکسار است، خط داستانی رفاقتی را به کار می‌گیرد، اما چون رابطه بین ایان و بارلی نکته اصلی Onward است این رویکرد موفق ظاهر می‌شود. به جای اینکه شاهد داستانی ساده درباره این باشیم که چطور این دو شخصیت با هم بحث می‌کنند و ایان نگران در مقابل بارلی خودرای قرار می‌گیرد، رابطه آن‌ها هسته اصلی داستان است. دلیل اصلی تاثیرگذاری Onward روی من همین نکته بود. من هم توسط مادر مجردم بزرگ شدم و خودم برادر بزرگتر و خودرای بودم. پس شخصا با هسته اصلی Onward ارتباط برقرار کردم، اما حتی اگر پسری نباشید که عاشق بازی‌های جادویی بوده، قطعا تحت تاثیر جذابیت و بامزگی فیلم قرار می‌گیرید.

شاید برخی بگویند پیکسار در حال تقلید از کارهای قدیمی خودش است و باز هم فیلمی جاده‌ای رفاقتی ساخته که در آن یکی از شخصیت‌ها باید یاد بگیرد بر ترس‌هایش غلبه کند (چیزی شبیه Finding Nemo «در جستجوی نمو»)، اما Onward اصلا تکراری به نظر نمی‌رسد چون شخصیت‌ها و حال و هوایش خیلی خاص و ویژه هستند. اصلا به نظر نمی‌آید اسکانلن در تلاش برای نمایش یک طرح کلی است، و او دقیقا می‌داند چه چیزی از داستانش می‌خواهد. با توجه به اینکه این یک فیلم پیکساری است، شما در طول فیلم در حال خندیدن هستید تا اینکه در نقطه اوج داستان به گریه می‌افتید.

پیکسار در ۲۵امین سالگرد تولید فیلم‌های بلندش به نوعی در حال رقابت با خودش است. این احتمال وجود دارد که اگر یک فیلم پیکسار را دیده باشید، بقیه فیلم‌های آن‌ها را هم دیده‌اید که باعث می‌شود فیلم‌های این استودیو را با هم مقایسه کنید. شاید مقایسه این فیلم‌ها با هم تصمیم درستی باشد، اما شاید باعث شود هدف اصلی تولید این فیلم‌ها نادیده گرفته شود. Onward یک داستان عمیقا شخصی است که اتفاقا توسط بزرگترین و محبوب‌ترین استودیوی انیمیشن‌سازی دنیا ساخته شده است. البته این فیلم هم از همان چارچوب آشنای استودیو استفاده می‌کند، اما Onward هرگز یک داستان تکراری به نظر نمی‌رسد، بلکه یک ماجراجویی جدید به نظر می‌آید که مشتاقم دوباره آن را تماشا کنم.