تورنتو ۲۰۱۹: نقد و بررسی فیلم Knives Out – داستان کارآگاهی پرستاره و جذاب رایان جانسون

دنیا به فیلم‌های بیشتری مثل Knives Out «چاقوکشی» نیاز دارد. داستان کارآگاهی سرگرم‌کننده و استادانه رایان جانسون (Rian Johnson) بخشی شبیه معماهای آگاتا کریستی (Agatha Christie)، بخشی شبیه آثار مهیج هیچکاک (Hitchcock) و بخشی شبیه کمدی‌های جذاب است، اما هر جنبه از فیلم خیلی عالی اجرا می‌شود، با چنان دقتی که در یک داستان کلی منسجم و یکپارچه در هم آمیخته می‌شوند. این فیلم عامه پسند و پرستاره پر از پیچش‌های لذت‌بخش است، که جانسون آن را با دستان استوارش هدایت می‌کند، و در همین حین موضوعاتی مثل حرص و طمع آمریکایی را هم به تصویر می‌کشد. این گردشی دیوانه‌وار ساخته شده توسط یک مهندس دیوانه است که وقتی تمام می‌شود دوست دارید دوباره آن را تماشا کنید. خلاصه اینکه Knives Out یکی از سرگرم‌ کننده‌ترین فیلم‌های امسال است.

سورپرایزهای مختلف Knives Out بخشی از جذابیت آن را تشکیل می‌دهند، پس نگران نباشید چون قصد ندارم جزئیات داستانی و شخصیتی فیلم را لو دهم. اما فیلم با قتل هارلن ترامبی (با بازی کریستوفر پلامر (Christopher Plummer)) آغاز می‌شود، یک نویسنده داستان‌های معمایی مشهور که پدرسالار یک خانواده بزرگ است. از اعضای خانواده پولدار ترامبی می‌توان به نفوذگران حرفه‌ای تا وارثان او اشاره کرد، اما از همان ابتدا مشخص است که آن‌ها زندگی خودشان را با بهره بردن از سخت‌کوشی و ثروت پدربزرگشان تشکیل داده‌اند.

چون فیلم با قتل آغاز می‌شود، جانسون از بازجویی اعضای خانواده توسط دو کارآگاه (گروه دو نفره جذاب لاکیث استنفیلد (Lakeith Stanfield) و نوآ سیگان (Noah Segan)) به عنوان روشی برای معرفی هر شخص استفاده می‌کند، و نه تنها خیلی خوب با بینش هر شخص از خودش آشنا می‌شویم، بلکه متوجه می‌شویم آن‌ها چه دیدگاهی نسبت به یکدیگر دارند. این کارآگاهان توسط یک مشاهده کننده آرام به نام بنویت بلانک به چالش کشیده می‌شوند، یک کارآگاه خصوصی نیمه مشهور که عاشق خودنمایی است. او در واقع نسخه متفاوت جانسون از هرکول پوآرو قهرمان داستان‌های آگاتا کریستی است، اما همان‌طور که دنیل کریگ (Daniel Craig) این نقش را بازی می‌کند، دید مشتاق بلانک برای جزئیات با لهجه غلیظ شبیه کلنل سندرز برجسته می‌شود. کریگ این نقش متفاوت را عالی بازی می‌کند.

نه تنها بین گروه بازیگران نمی‌توان نقطه ضعفی پیدا کرد، بلکه نمی‌توان بهترین آن‌ها را هم انتخاب کرد. کریگ ریسک بزرگی کرده و موفق عمل می‌کند؛ تونی کولت (Toni Collette) در نقش رهبر سازمانی شبیه Goop (برندی درباره سبک زندگی مردم) زنی بامزه است؛ و بله کریس ایوانز (Chris Evans) همچنان نقش‌آفرینی لذت‌بخش و جذابی دارد، حتی با اینکه نقشی کاملا متفاوت با استیو راجرز را در اینجا بازی می‌کند. آنا د آرماس (Ana de Armas) سورپرایزی جذاب است و شخصیتش – پرستار هارلن – نقش مهمی در داستان فیلم دارد.

اگر یک بخش مهم درست عمل نمی‌کرد فیلمی مثل Knives Out ممکن بود از هم بپاشد، اما خوشبختانه جانسون و تیم فیلمسازی او کنترل فوق‌العاده‌ای روی فیلم خود دارند. فیلمنامه جذاب و نافذ است، و موضوعاتی مثل ثروت به ارث رسیده، ممتاز بودن و حرص و طمع آمریکایی را از طریق داستانش روایت می‌کند و در عین حال داستانی خنده‌دار شبیه سریال ۳۰Rock ارائه می‌کند. تمام گروه بازیگران عالی هستند و با اینکه برخی از آن‌ها با بقیه متفاوت هستند (دان جانسون (Don Johnson) اعتراف کرده بود می‌ترسیده نقش خودش را خیلی بااغراق بازی کرده تا اینکه بازی کریگ را دیده)، کنترل عالی روی داستان و لحظات مهمش باعث شده فیلم کاملا قابل باور باشد.

قطعا سرعت پیشرفت روند داستانی Knives Out و روشی که داستان مدام ما را سورپرایز می‌کند باعث شده فیلم از ابتدا تا انتها جذاب باشد، و به لطف تدوین باب دوسی (Bob Ducsay) نه تنها فیلم به پرواز درمی‌آید، بلکه هر صحنه با حضور گروه بازیگران مشهورش کاملا موزون و واضح به نظر می‌رسد. فیلمبرداری استیو یدلین (Steve Yedlin) کاملا بادقت است، که این نمایشگاه شخصیت‌ها را با کلوزآپ‌های عالی خودش اداره می‌کند. موسیقی متن نیتن جانسون (Nathan Johnson) ادای احترامی به تمام آثار کارآگاهی و معمایی تاریخ سینماست.

Knives Out همچنین از این نظر با دیگر آثار این ژانر متمایز است که خودش می‌داند یک داستان معمایی درباره قتل است. جانسون طی دوران حرفه‌ای خودش، در تمام فیلم‌هایش با ژانرهای مختلفی بازی کرده است. Brick «آجر» یک نوآر دبیرستانی است که در آن شخصیت‌ها طوری حرف می‌زنند که گویا در یک فیلم نوآر هستند؛ The Brothers Bloom «برادران بلوم» فیلمی درباره یک مرد حقه‌باز است که مخاطبانش را هم فریب می‌دهد؛ و حتی Star Wars: The Last Jedi «جنگ ستارگان: آخرین جدای» ایده‌های مرکزی و افسانه‌ای این فرنچایز را با روش‌های جذابی به چالش می‌کشد. در Knives Out، ثروت خانواده روی معماهای قتل بنا شده و در آن شاهد اشارات زیادی از سریال Murder, She Wrote تا آثار هیچکاک هستیم. شخصیت‌های این معمای قتل دانش خوبی از ژانر معمای قتل دارند، و در همین حین که جانسون با فراز و نشیب‌های چنین داستان‌هایی بازی می‌کند، Knives Out هم شباهت زیادی به دیگر آثار او دارد.

در نهایت در حالی که Knives Out از نظر موضوعی غنی، از نظر فنی خیره‌کننده و از نظر بازیگری فوق‌العاده است، در کل هم فیلمی کامل و همه چیز تمام است. این فیلمی است که ساخته شده تا در سینماهای پر از مخاطب از آن لذت برده شود، در کنار غریبه‌هایی که پیچش‌ها و شوکه شدن پس از آن‌ها را با هم به اشتراک می‌گذارند. اما خیلی جالب است که Knives Out کاملا در عامه پسند بودن در تضاد با دیگر بلک باسترهای استودیویی قرار گرفته، در حالی که بودجه‌ای نصف آن‌ها داشته و دوبرابر آن‌ها سرگرم‌کننده است. این داستانی اریجینال بدون هیچ انفجار، سفینه فضایی یا موجودات فضایی است. در این فیلم فقط شاهد گروه بازیگرانی عالی هستیم که داخل چند اتاق کلماتی را به هم می‌گویند که توسط یک نفر نوشته شده‌اند. و با این حال یکی از ناب‌ترین، راضی کننده‌ترین و لذت‌بخش ترین تجربه‌های سینمایی است که طی چند سال اخیر داشته‌ام.